جملاتى تأثیر گذار از جبران خلیل جبران

در این مقاله، مایلم جملاتى هرچند کوتاه اما بسیار تأثیر گذار از جبران خلیل جبران را قرار دهم . امید که مورد توجه قرار گیرد

 

انسان

انسان همچون ستونى از نور در میان خرابه هاى بابل، نینوا ، پالمیر و پمپئى ایستاد و در همان حال شرود جاودانگى سر داد:

بگذار زمین هر آنچه که داده است باز پس بگیرد.

زیرا من، انسان، پایانى ندارم.

 

بشریت

بشریت رودخانه اى از روشنایى است که از ازل جارى شده است و به ابد مى ریزد.

 

خونم را بریز

خونم را بریز و تنم را زخم بزن، اما بدان که به روحم آسیبی نمی رسانی و آن را نابود نمی سازی. دست ها و پاهایم را با غل و زنجیر ببند و به سیاهچالم بیفکن. با وجود این، نمی توانی افکارم را زندانی کنی، زیرا افکار من همچون نسیم آزاد است و از فضای بی زمان و بی کران عبور می کند.

 

جامعه بشری

جامعه بشری طی این هفتاد قرن چنان تسلیم قوانین پوسیده شده که دیگر از فهم معنای قوانین متعالی و جاودانه عاجز است.

 

روح

روح، قدرت فرزانگی و عدالت را برتر از قدرت جهل و استبداد می داند، و قدرتی را که از لبه تیز تیغش جهل و استبداد بریزد طرد می کند.

 

کاش می توانستم

کاش می توانستم آشتی دهنده ای باشم در روح شما، تا بتوانم کشمکش و رقابت ذرات وجودتان را به یگانگی و آهنگ بدل کنم.

اما چگونه می توانم، مگر آن که شما خود نیز آشتی دهنده باشید و به همه ذرات وجود خود عشق بورزید.

 

ما همه

ما همه زندانی هستیم، بعضی ها در زندانی که پنجره دارد و بعضی دیگر در زندانی که پنجره ندارد

 

خداوند

خداوند به روح تو پر و بالی داده است تا در آسمان بی کران عشق و آزادی پرواز کنی. پس آیا تأسف آور نیست با دست های خود بال هایت را می چینی و روح خویش را وت می داری تا مانند جانوری بر زمین بخزد؟

 

تو در حضور

تو در حضور خورشید نیمروز آزاد هستی، تو در حضور ستارگان شب آزاد هستی؛

و تو آزاد هستی حتی هنگامی که دیگر نه خورشیدی وجود دارد و نه ماه و ستاره ای.

تو آزاد هستی، حتی هنگامی که چشمان خویش را بر روی هر آنچه هست ببندی.

اما تو بنده کسی هستی که دوستش می داری، زیرا دوستش می داری.

و بنده کسی هستی که دوستت می دارد، زیرا دوستت می دارد.

 

و بدین سان

و بدین سان هنگامی که آزادی شما، بند و زنجیر خویش فرو بگذارد، زنجیر و بندی خواهد شد برای آزادی پربهاتری.

زیرا شما فقط زمانی می توانید آزاد باشید که حتی طلب آزادی را لگام و بندی ببینید، و دیگر از آزادی به مثابه هدف و فرجام سخن نگویید.

شما زمانی به راستی آزاد خواهید بوذ که نه روزهاتان فارغ از فکر و خیال باشد و نه شب هاتان عاری از خواهش و رنج؛

بلکه این ها همه باشد و زندگی تان را در بر بگیرد و با این وجود، برهنه و وارسته، بر فراز آن ها روید.

 

آموختن

آموختنا تنها سرمایه اى أست که ستمگران نمى توانند به یغما ببرند

 

آرامش

آرامش گهواره اى است بر دامن خاک و سنگ پله هایی به جانب افلاک